Μια επιστημονική προσέγγιση στο progressive metal από τον Dr.Jarzombek...

Έχεις επισκεφτεί ποτέ επιστημονικό εργαστήριο;

Φαντάσου ένα ψυχρό, λευκό δωμάτιο γεμάτο με δοκιμαστικούς σωλήνες, κλουβιά με μελλοθάνατα ποντίκια και άψυχα μυαλά σε βάζα γεμάτα φορμόλη. Εκεί θα βρεις τρεις, ελαφρώς “πειραγμένους” τύπους, οι οποίοι επικαλούνται την επιστήμη, ερευνώντας τα όρια του ανθρώπινου εγκεφάλου ως προς τις αντιδράσεις του στην μουσική.

Οι τρεις επιστήμονες (Ron Jarzombek – κιθάρα, Alex Webster – μπάσο, Charlie Zeleny - drums) πειραματίζονται πάνω στο prog υβρίδιο, δένοντας κόμπο τα όργανα τους. Η μουσική τους, καθαρά instrumental, θυμίζει WATCHTOWER αλλά ακουμπά πιο πολύ στους βιομηχανικούς MESHUGGAH.

Δεν μπορώ να μιλήσω για progressive death, διότι το “Machinations of Dementia” δεν έχει ούτε grunts ούτε δίκαση με το κιλό. Μια πιο σωστή προσέγγιση θα ήταν progressive metal με industrialize παραγωγή…

Χαίρομαι, επίσης, για τις πολύ σωστά δομημένες συνθέσεις, οι οποίες παρότι αποκλειστικά, instrumental, δεν κουράζουν. Κάποια από τα κομμάτια (“Synaptic Plasticity”, “Laser Lobotomy”, “Narcolepsy”) μπορούν άνετα να στηρίξουν πιθανές συναυλιακές προσπάθειες, αν και πιστεύω ότι ο χαρακτήρας της μουσικής των BLOTTED SCIENCE είναι ιδιαίτερα εσωστρεφής.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!Το album όμως παραμένει κατάλληλο για τους απόλυτα μυημένους στην “στριφνή” καλλιτεχνική άποψη του κυρίου Jarzombek. Riff πάνω στο riff, αρρυθμίες, “σπαστικό” παίξιμο της κιθάρας και παντελής έλλειψη ατμόσφαιρας (…αν και θα ακούσετε διάσπαρτα πλήκτρα).

Εγώ τους δίνω το Nobel, πάντως!!!

Μια σύντομη κριτική για το νέο album των AYREON, “01011001”...

Ανταποκρίθηκε στις αυξημένες απαιτήσεις μας ο Ολλανδός και του βγάζω το καπέλο για ακόμη μια φορά. Το “01011001” album σε καμιά περίπτωση δεν είναι ανώτερο του ασύγκριτου “The Human Equation”. Και αυτό διότι και τα δύο τους είναι δημιουργήματα της ίδιας συνταγής. Μιας συνταγής που, προς το παρών, προσφέρει μόνο νόστιμα για το μυαλό “εδέσματα”.

Progressive Metal/Rock, Folk, Space Rock και όλες οι υπόλοιπες επιρροές του mastermind Arjen Lucassen αναμίχτηκαν / ζευγάρωσαν / με μερικές από τις μεγαλύτερες φωνάρες του σύγχρονου metal/hard rock και παρέδωσαν στο κοινό μια ακόμα κορυφαία, για το είδος της, δουλεία η οποία θα μνημονεύεται μαζί με τα “The Human Equation” και “The Electric Castle” ως τα καλύτερα album των AYREON.

Με concept που και πάλι συνδέεται με τον “Universal Migrator” του παρελθόντος, αυτή τη φορά ξεφεύγει από την κλασική ανάπτυξη χαρακτήρων, όπως έκανε μέχρι τώρα. Οι διάλογοι χαρακτηρίζονται από μια μαζικότητα, η οποία, συνδέεται άρρηκτα με το κοινωνιολογικό, αυτή τη φορά, concept.

Μουσικά, πολλοί θα πουν, ότι υπήρξε στασιμότητα. Και δεν θα διαφωνήσω καθόλου…οι ενορχηστρώσεις, π.χ, δεν διαφέρουν σε πολλά από αυτές του “The Human Equation”. Ακόμα και το κλίμα που δημιουργείται, παραμένει το κλασικό spacey σκηνικό που στήνει ο Arjen σε κάθε δημιούργημα του.

Απλά, επιμένω, ότι ακόμα με τα ίδια υλικά, ο τύπος καταφέρνει και παράγει (παρθένες) κομματάρες που σου ρίχνουν απανωτές φάπες… Ο Ολλανδός παραμένει αστείρευτος…